نگاهی به بازگشت بی سر و صدای سفرای اروپایی به ایران

ماجرای قهوه خانه ی میکونوس چه بود؟

شهریور 1371 ، صادق شرفکندی دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران برای شرکت در کنگره جهانی احزاب سوسیالیست و سیوسیال دموکرات وارد برلین میشود . وی با 15 تن از مخالفین جمهوری اسلامی در رستورانی به نام میکنونوس واقع در خیابان راگراستراسه در ساعت 21 قرار ملاقاتی را ترتیب می دهد . از مجموعه 20 نفری که برای این قرار دعوت شده بودند  6 نفر حاضر میشوند . ساعت 22:50 دقیقه سه نفر مسلح وارد رستوران می شوند و همه را به رگبار می بندند . از جمع 4 نفر کشته شده ایرانی سه تن از آنها با نام جعلی و با آگاهی دولت آلمان وارد خاک آن کشور شده بودند . دولت آلمان در جریان محاکمه 4 ساله این پرونده سرانجام سران جمهوری اسلامی ایران از جمله رهبری معظم ، رییس جمهور ، فرمانده سپاه ، وزیر اطلاعات و وزیر امورخارجه را نیز به عنوان تیم ترور معرفی می نماید. همچنین دادگاه آلمان جمهوری اسلامی را به بی اعتنایی به حق حیات مخالفین با شعار حکومت الهی متهم می نماید . ایران سفیر خویش را از آلمان فراخواند و به تبع آن کل اتحادیه اروپا در حمایت از آلمان سفرای خویش را از تهران فراخواندند . تحلیل رهبر انقلاب از این واقعه آن بود که صهیونیست ها و سران استکبار در یک خیمه شب بازی قصد به راه انداختن یک سناریوی تازه ای را دارند و از آن به عنوان یکی از شیرین ترین درسهای ملت ایران یاد کردند . آیت الله خامنه ای با ترسیم مثلث سیاست خارجی با اضلاع عزت ، حکمت و مصلحت موضع گیری ایران در قبال این مسئله را اینگونه بیان داشتند :هیچ کسی حق ندارد اهانت به ملت ایران را در کمترین برخورد با دیگران قبول کند . اگر کسی اهانت پذیر است خودش است ، برای ملت ایران نمیشود ، حق ندارد .

ایشان تدبیر دیپلماسی کشور را در حالیکه مباحثی در مطبوعات با عنوان مذاکره مستقیم با آمریکا مطرح شده بود در استقلال کشور در مقابل استکبار قرار دادند . آقا در سیاست خارجه یک اسلوبی را  مورد توجه قرار می دهد که آن استراتژی عدم عقب نشینی در مقابل تهدیدات دشمن است  . این استراتژی در مقابل تهدیدات دشمن دندان نشان نمی دهد اما عقب نشینی هم نمیکند .اگر در ماجرای میکونوس ایرانی ها برای بازگشت سفرای اروپایی درخواستی می فرستادند می بایست منتظر قراردادهایی بدتر از ترکمنچای در از بین رفتن عزت ملی خود می ماندند چرا که این اولین فشار همه جانبه غرب برای کمر خم کردن انقلاب بود. همچنین ایشان در واکنشی مقتدرانه  دستور منع بازگشت سفیر آلمان به تهران را دادند . "دستگاه دولتی باید با کمال قدرت عمل کند و در مرحله اول ، سفیر آلمان را فعلا تا مدتی نباید راه بدهد که به ایران بیاید . بقیه هم که می خواهند به عنوان یک حرکت آشتی جویانه برگردند ، مانعی ندارد . خودشان رفته اند ، خودشان هم بر می گردند .دیدند که رفتنشان هیچ اهمیتی ندارد ... اروپا خیال می کند ما به او احتیاجی داریم ، ابدا ، ما به او هیچ احتیاجی نداریم ..."